Mensen die zich in hoge mate bewust (willen) zijn van de juiste omgang met hun ervaringen in hun leven, streven naar eigen geluk èn dat van anderen en een uitbannen van eigen èn andermans leed. Dit is een waarlijk spirituele levenshouding.
Mensen maken in hun leven(s) keuzes om dit op het voor hen hoogste bewustzijnsniveau te kunnen ervaren. Het maakt op de weg daar naartoe niet zoveel uit of je nu wel of niet in God gelooft en ook niet zoveel welke God je aanhangt.
Boeddha, bijvoorbeeld, onderwees acht stappen naar verlichting. Dit is het hoogste bewustzijnsniveau, een toestand die geheel buiten tegenstellingen staat, van liefde vol is en alle wezens ten goede komt. De weg naar verlichting wordt het achtvoudige pad genoemd: juist(e) inzicht, mentaliteit, spreken, handelen, arbeiden, inspanning, zorgvuldigheid en contemplatie.
"Juist handelen" en "juist arbeiden" hebben ook te maken met de gevolgen van ons handelen voor dieren.

Sommige mensen zijn in staat zelf de pijn te voelen die dieren wordt aangedaan in de bio-industrie of andere situaties waarin dieren lijden onder het gedrag van de mens, anderen voelen daar niets bij. Dit zegt nog niets over de kwaliteit van hun bewustzijn. Alle mensen kunnen via hun kennis en ervaring weten en voelen wat een dier doormaakt tijdens een leven in de intensieve veehouderij. Wij zouden altijd moeten beseffen welke gevolgen onze levensstijl heeft voor dieren en zouden daar onze verantwoordelijkheid voor moeten nemen.
Iemand die geld wil verdienen of wil besparen door producten te houden of te verhandelen van dieren die geen natuurlijk leven hebben gehad, die bewandelt niet bovengenoemde "juiste" (levens)paden zoals het Boeddhisme ons die aanraadt en die getuigt in meer algemene zin ook niet van een werkelijk spirituele levenswijze.

In dit korte artikeltje, dat geïnspireerd is door de 5 boeken van Neale Donald Walsch (nr 1: Een ongewoon gesprek met God), wordt de relatie tussen mens en dier gelegd via de ziel. Het gaat niet om het geloof, het gaat erom dat mensen hun geweten volgen.

Walsch presenteert een beeld van God waarbij hij allerlei ongeloofwaardige aspecten aan religie (duivel, straf, oordeel, hel enz.) als 10 illusies overboord heeft gegooid. Walsch spreekt (in boek 5) over de illusie dat:

1. God een agenda heeft (er Behoeftigheid bestaat);
2. de uitslag van dit leven twijfelachtig is (er Mislukking bestaat);
3. je van God afgescheiden bent (er Verdeeldheid bestaat);
4. er niet genoeg is (er Ontoereikendheid bestaat);
5. er iets is wat je moet doen (er Vereisten bestaan);
6. je wordt gestraft als je niet doet wat je moet doen (er Oordeel bestaat);
7. die straf eeuwige verdoemenis is (er Veroordeling bestaat);
8. liefde dan ook voorwaardelijk is (er Voorwaardelijkheid bestaat);
9. kennis van en voldoen aan de voorwaarden jou superieur maakt (er Superioriteit bestaat);
10. je niet weet dat dit illusies zijn (er Onwetendheid bestaat).

Deze illusies, niet weersproken maar verspreid door de diverse religies in de wereld, scheiden de mens van God. Het is niet aantrekkelijk om kennis te maken met een aldus beschreven God.
Het gaat er om onthecht (als het ware ge-des-illusio-neerd) te raken van de materiële wereld en te ontwaken in de spirituele wereld.

Klik hier voor een glossarium van woorden gebruikt in de spirituele wereld.

Of mensen nu wel of niet geloven in God, belangrijk is dat mensen zich realiseren dat de wezenlijke boodschap van religie en onze wetgeving verwoord ligt in het adagium van de Franse Revolutie: vrijheid, gelijkheid en broederschap (naastenliefde of compassie). In relatie tot zaken die dieren aangaan, is het volgens Walsch belangrijk dat mensen diervriendelijk zijn en vervolgens diervriendelijk handelen. De ziel, als een soort collectief bewustzijn (Gods in-formatie), legt deze ervaringen van mensen vast.

De ziel

De ziel vormt de essentie van het leven, is onsterfelijk en omvat je sterfelijke lichaam en bewustzijn. De ziel van God omvat het universum. Alle zielen van mensen en dieren zijn via God met elkaar verbonden, onbegrensd en deel van God. God is vrijheid en liefde (oordeelt niet) en zonder beperking in ruimte en tijd.
De intermenselijke en fysieke vrijheid van een persoon is begrensd, terwijl zijn of haar metafysische ziel grenzenloos is. Vrijheid is niet het doel van de ziel, maar haar wezenlijke natuur. Vrijheid is en wordt niet zozeer verleend.
Het gaat erom hoe de mens met zijn en andermans vrijheid omgaat. God heeft daarbij geen oordeel over goed en slecht omdat hij de mens vrije wil heeft gegeven. Daaraan verbonden is verantwoordelijkheid voor zichzelf en anderen. God grijpt (ook bij vreselijke gebeurtenissen) niet in en God kan niet exclusief worden geclaimd.
Omdat God twee simpele opdrachten heeft gegeven: "doe niet anderen aan wat jij niet wilt dat anderen jou aandoen" en "wie goed doet, goed ontmoet" is het voor de mens zaak om dit en de Goddelijke afkomst te blijven "her-inneren". Een goed functionerend geweten betekent dat jezelf herinnert aan wat je eigenlijk al weet over wat je wel of niet moet doen.

God (wordt wel geschreven) heeft zielen geschapen om Zichzelf te ervaren. Een ziel heeft het leven nodig om zich te evolueren. Zielen zoeken naar (lichamelijke en geestelijke) ervaringen. Zielen zoeken via de evolutie van dier naar mens en van mens naar mens naar steeds hogere (bewustzijns)ervaring, waarbij de volmaakte eenheid met God beleven (Nirwana) de hoogste ervaring is. In die beleving van eenheid in verscheidenheid ervaart de mens zijn verbondenheid met al het levende.

Weblogs over de ziel: